关于古诗十九首的诗词(31首)
-
君讳凤。
字伯萧。
梁相之元子。
九江太守之长兄也。 -
去者日以疏,留者日以老。
沉忧能伤人,玄发坐成皓。
人生固应尔,要亦何太早。
携持玉雪姿,故敢弃远道。
苍天行悠悠,白日照杲杲。
安得以妾肠,化作君墓草。 -
良辰不可久,飞幰会华馆。
雕俎陈前,羽觞劝引满。
危柱瑟难和,急轸琴失近。
含思以亮激,响入凌霄汉。
四坐听我歌,歌罢倚长欢。
勿遣歌声悲,悲多听者惨。
振辔腾康庄,及此岁未晏。 -
西北有高楼,氛氲临大路。
飞檐转春风,绮窗琐云雾。
皎服者谁子,倾城北容与。
娟娟长眉青,不受脂泽污。
娉婷惜不嫁,恐为荡子悮。
写心泛清瑟,独不怨迟暮。 -
东城高且长,下瞰阡与陌。
谷风丽百草,春华纷已白。
良时忽如此,驰景一何逼。
喟彼饭牛诗,终年守寒厄。 -
冉冉孤生竹,托根中谷卑。
结发事君子,江蓠近华池。
江蓠荣有时,迨此春冰期。
玉盘有嘉餐,思君以忘饥。
枣下何纂纂,朱实亦离离。
秋风一披拂,菀其为枯枝。
愿垂太阳惠,照妾葵藿微。 -
生年不满百,一日何三秋。
花开苦多雨,何不张幕游。
行乐时不再,春荣岂长在。
古人轻尺璧,愚者昧所戒。
君看龙与虎,飘忽不相待。 -
涉江采芙蓉,欲采寄所思。
所思今何在,望断天一涯。
将花照秋水,秋水清且漪。
行乐不得再,日暮空凄悲。 -
去者日以疏,生者日已亲。
出郭门直视,但见丘与坟。
古墓犁为田,松柏摧为薪。
白杨多悲风,萧萧愁杀人!
思还故里闾,欲归道无因。 -
今夜良宴会,欢乐难具陈。
弹筝奋逸响,新声妙入神。
令德唱高言,识曲听其真。
齐心同所愿,含意俱未伸。
人生寄一世,奄忽若飙尘。
何不策高足,先据要路津。
无为守穷贱,轗轲常苦辛。 -
客从远方来。
赠我漆鸣琴。
木有相思文。
弦有别离音。
终身执此调。
岁寒不改心。
愿作阳春曲。
宫商长相寻。
题书后寄行人