关于写草的诗词(1010首)
-
芳草平沙,斜阳远树,无情桃叶江头渡。
醉来扶上木兰舟,将愁不去将人去。
薄劣东风,夭斜落絮,明朝重觅吹笙路。
碧云红雨小楼空,春光已到销魂处。 -
不独满池塘,梦中佳句香。
春风有馀力,引上古城墙。 -
春早。
柳丝无力,低拂青门道。
暖日笼啼鸟。
初坼桃花小。
遥望碧天净如扫。
曳一缕、轻烟缥缈。
堪惜流年谢芳草。
任玉壶倾倒。 -
细草愁烟,幽花怯露。
凭阑总是销魂处。
日高深院静无人,时时海燕双飞去。
带缓罗衣,香残蕙炷。
天长不禁迢迢路。
垂杨只解惹春风,何曾系得行人住。 -
处处碧萋萋,平原带日西。
堪随游子路,远入鹧鸪啼。
金谷园应没,夫差国已迷。
欲寻兰蕙径,荒秽满汀畦。 -
爱汝玉山草堂静,高秋爽气相鲜新。
有时自发钟磬响,落日更见渔樵人。
盘剥白鸦谷口栗,饭煮青泥坊底芹。
何为西庄王给事,柴门空闭锁松筠。 -
秋风扫尽闲花草,黄花不逐秋光老。
试与插钗头,钗头占断秋。
簪花人有意,共祝年年醉。
不用泛瑶觞,花先着酒香。 -
层绿峨峨,纤琼皎皎,倒压波痕清浅。
过眼年华,动人幽意,相逢几番春换。
记唤酒寻芳处,盈盈褪妆晚。
已销黯。 -
平沙芳草渡头村。
绿遍去年痕。
游丝下上,流莺来往,无限销魂。
绮窗深静人归晚,金鸭水沈温。
海棠影下,子规声里,立尽黄昏。 -
随梦入池塘,无心在金谷。
青风自年年,吹遍天涯绿。 -
随梦入池塘,无心在金谷。
青风自年年,吹遍天涯绿。 -
芳草比君子,诗人情有由。
只应怜雅态,未必解忘忧。
积雨莎庭小,微风藓砌幽。
莫言开太晚,犹胜菊花秋。 -
庭草根自浅,造化无遗功。
低回一寸心,不敢怨春风。 -
宿习修来得慧根,多闻第一却忘言。
自从七祖传心印,不要三乘入便门。
东泛沧江寻古迹,西归紫阁出尘喧。
河南白尹大檀越,好把真经相对翻。 -
得归茅屋赴成都,直为文翁再剖符。
但使闾阎还揖让,敢论松竹久荒芜。
鱼知丙穴由来美,酒忆郫筒不用酤。 -
草绿裙腰山染黛,闲恨闲愁侬不解。
莫愁艇子渡江时,九鸾钗,双凤带,杯酒劝郎情似海。 -
兰草自然香,生于大道旁。
要镰八九月,俱在束薪中。 -
芳草和烟暖更青,闲门要路一时生。
年年点检人间事,唯有春风不世情。 -
青草湖中万里程,黄梅雨里一人行。
愁见滩头夜泊处,风翻暗浪打船声。 -
梧桐落,蓼花秋。
烟初冷,雨才收,萧条风物正堪愁。
人去后,多少恨,在心头¤
燕鸿远,羌笛怨,渺渺澄波一片。
山如黛,月如钩。
笙歌散,梦魂断,倚高楼。