关于写竹的诗词(1007首)
-
幽慵不觉耗年光,犀柄金徽乱一床。
野客共为赊酒计,家人同作借书忙。
园蔬预遣分僧料,廪粟先教算鹤粮。
无限高情好风月,不妨犹得事吾王。 -
笠泽多异竹,移之植后楹。
一架三百本,绿沈森冥冥。
圆紧珊瑚节,钐利翡翠翎。
俨若青帝仗,矗如紫姑屏。 -
笠泽多异竹,移之植后楹。
一架三百本,绿沈森冥冥。
圆紧珊瑚节,钐利翡翠翎。
俨若青帝仗,矗如紫姑屏。 -
九处烟霞九处昏,一回延首一销魂。
因凭直节流红泪,图得千秋见血痕。 -
相知皆是旧,每恨独游频。
幸此同芳夕,宁辞倒醉身。
灯光遥映烛,萼粉暗飘茵。
明月分归骑,重来更几春。 -
高人游息处,与此曲池连。
密树才春后,深山在目前。
远峰初绝雨,片石欲生烟。
数有僧来宿,应缘静好禅。 -
君此卜行日,高堂应梦归。
莫将和氏泪,滴著老莱衣。
岳雨连河细,田禽出麦飞。
到家调膳后,吟苦落蝉晖。 -
清风枝叶上,山鸟已栖来。
根别古沟岸,影生秋观苔。
遍思诸草木,惟此出尘埃。
恨为移君晚,空庭更拟栽。 -
佛寺通南径,僧堂倚北坡。
藤阴迷晚竹,苔滑仰晴莎。
病忆春前别,闲宜雨后过。
石横闻水远,林缺见山多。 -
寺废竹色死,宦家宁尔留。
霜根渐随斧,风玉尚敲秋。
江南苦吟客,何处送悠悠。 -
硠硠云溪里,翠竹和云生。
古泉积涧深,竦竦如刻成。
楚客卧云老,世间无姓名。
因兹千亩业,以代双牛耕。 -
寺前新笋已成竿,策马重来独自看。
可惜班皮空满地,无人解取作头冠。 -
野竹自成径,绕溪三里馀。
檀栾被层阜,萧瑟荫清渠。
日落见林静,风行知谷虚。
田家故人少,谁肯共焚鱼。 -
流水音长在,青霞意不传。
独悲形解后,谁听广陵弦。 -
野竹攒石生,含烟映江岛。
翠色落波深,虚声带寒早。
龙吟曾未听,凤曲吹应好。
不学蒲柳凋,贞心常自保。 -
乱石田中寄孤本,亭亭不住凌虚引。
欲以袈裟拂著来,一边碧玉无轻粉。 -
偶来绝顶兴无穷,独有山僧笔最工。
绿径日长袁户在,紫荃秋晚谢庭空。
离花影度湘江月,遗珮香生洛浦风。
欲结岁寒盟不去,忘机相对画图中。 -
落叶寒拥壁,清霜夜沾石。
正是忆山时,复送归山客。
殷勤一尊酒,晓月当窗白。 -
齿发各蹉跎,疏慵与病和。
爱花心在否,见酒兴如何。
年长风情少,官高俗虑多。
几时红烛下,闻唱竹枝歌。 -
梁园修竹旧传名,园废年深竹不生。
千亩荒凉寻未得,百竿青翠种新成。
墙开乍见重添兴,窗静时闻别有情。
烟叶蒙笼侵夜色,风枝萧飒欲秋声。
更登楼望尤堪重,千万人家无一茎。