关于传说的诗词(53首)
-
古人云此水,一歃怀千金。
试使夷齐饮,终当不易心。 -
非痴非狂谁氏子,去入王屋称道士。
白头老母遮门啼,挽断衫袖留不止。
翠眉新妇年二十,载送还家哭穿市。 -
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
暮蝉声尽落斜阳,银蟾影挂潇湘。
黄陵庙侧水茫茫。
楚山红树,烟雨隔高唐。
岸泊渔灯风飐碎,白蘋远散浓香。
灵娥鼓瑟韵清商。
朱弦凄切,云散碧天长。 -
景星显见,信星彪列,象载昭庭,日亲以察。
参侔开阖,爰推本纪,汾脽出鼎,皇佑元始。
五音六律,依韦飨昭,杂变并会,雅声远姚。
空桑琴瑟结信成,四兴递代八风生。 -
兰亭茧纸入昭陵,世间遗迹犹龙腾。
颜公变法出新意,细筋入骨如秋鹰。
徐家父子亦秀绝,字外出力中藏棱。
峄山传刻典刑在,千载笔法留阳冰。 -
巴江上峡重复重,阳台碧峭十二峰。
荆王猎时逢暮雨,夜卧高丘梦神女。
轻红流烟湿艳姿,行云飞去明星稀。
目极魂断望不见,猿啼三声泪滴衣。 -
兰草自然香,生于大道旁。
要镰八九月,俱在束薪中。 -
碧落谁分造化权,结霜凝雪作婵娟。
寒蝉若不开三穴,狡兔何从上九天。
莫见团圆明处远,须看湾曲鉴时偏。
郤诜树老尧蓂换,惆怅今年似去年。 -
不成三五夜,不放霎时晴。
长街灯火三两,到此眼方明。
把似每时庭,传说个般障子,无路与君行。
推手复却手,都付断肠声。 -
后半月闻报,赋此。
向来人道,真个胜周公。
燕然眇。
浯溪小。 -
疏影横斜,似故人安道,只在前溪。
年年望雪待月,漫倚吟矶。
千红万紫,到春来、也是寻思。
君不见,永阳江上,残梅冷两丝丝。 -
清溪一路照羸身,不似云台画像人。
国史数行犹有志,只将谈笑继英尘。
马上搜奇已数篇,籍中犹愧是顽仙。
关头传说开元事,指点多疑孟浩然。 -
吾闻天子之马走千里,今之画图无乃是。
是何意态雄且杰,骏尾萧梢朔风起。
毛为绿缥两耳黄,眼有紫焰双瞳方。 -
因师传说朝元理,昼夜功勤。
炼煅成真。
偷得阴阳共半斤。
壶中天地何曾夜,四季长春。
洞里光阴。
交我如何与世论。 -
正丹翁初度。
对花满江城,晓莺欲语。
崆峒在何处。
渐雨过农郊,劝耕问路。 -
我祖居邺地,邺人识文星。
此地星已落,兼无古时城。
古风既无根,千载难重生。
空留建安书,传说七子名。 -
越岭向南风景异,人人传说到京城。
经冬来往不踏雪,尽在刺桐花下行。 -
闻说天坛花耐凉,笑风含露对秋光。
欲求御史更分别,何似衣花岁岁香。 -
老将明王识,临终拜上公。
告哀乡路远,助葬戍城空。
素幔朱门里,铭旌秋巷中。
史官如不滥,独传说英雄。