关于鹅的诗词(117首)
-
空馀青李与来禽,宝墨知谁是赏音。
未若山阴羽衣客,等閒犹识爱鹅心。 -
君家山头松树风,适来入我竹林里。
一片新茶破鼻香,请君速来助我喜。
莫合九转大还丹,莫读三十六部大洞经。 -
右军殁后欲何依,只合随鸡逐鸭飞。
未必牺牲及吾辈,大都我瘦胜君肥。 -
眠沙卧水自成群,曲岸残阳极浦云。
那解将心怜孔翠,羁雌长共故雄分。 -
方丈有门出不钥,见个山童露双脚。
问伊方丈何寂寥,道是虚空也不著。
闻此语,何欣欣,主翁岂是寻常人。 -
一榻清风殿影凉。
涓涓流水响回廊。
千章云木钩辀叫,十里溪风罢稏香。
冲急雨,趁斜阳。
山园细路转微茫。
倦途却被行人笑,只为林泉有底忙。 -
翠竹千寻上薜萝。
东湖经雨又增波。
只因买得青山好,却恨归来白发多。
明画烛,洗金荷。
主人起舞客齐歌。
醉中只恨欢娱少,明日醒时奈病何。 -
著意寻春懒便回。
何如信步两三杯。
山才好处行还倦,诗未成时雨早催。
携竹杖,更芒鞋。
朱朱粉粉野蒿开。
谁家寒食归宁女,笑语柔桑陌上来。 -
台上凭阑干。
犹怯春寒。
被谁偷了最高山。
将谓六丁移取去,不在人间。 -
缭垣千尺秀峰环,台殿参差杳霭间。
更借西湖一千顷,为君题作小孤山。 -
朱陆豪雄夙所钦,本仁祖义浑同心。
高明顿足先登岸,邃密为山渐到岑。
易简支离争诮切,禅关俗学互浮沉。
撑眉拿眼来葱岭,公论昭明在古今。 -
客来谁与期,微钟度山椒。
松风如起予,间以笙与箫。
逸响谅斯存,幽踪莽难招。
极目不知还,新诗坐泬寥。 -
探奇不畏险,拨雾上高岑。
放眼观飞瀑,枕流听素琴。 -
孩提知爱长知钦,古圣相传只此心。
大抵有基方筑室,未闻无址可成岑。
留情传注翻榛塞,着意精微转陆沉。
珍重友朋勤切琢,须知至乐在於今。 -
墟墓兴哀宗庙钦,斯人千古不磨心。
涓流积至沧溟水,拳石崇成泰华岑。
易简工夫终久大,支离事业竟浮沈。
欲知自下升高处,真伪先须辨古今。 -
任地从天景孰真,何须向北定三辰。
天涯未遇蜃楼市,仙峤偏多采药人。
分手传资每歧路,知心讲道更情亲。
离亭信宿梅花驿,只恐霏霏雨雪频。 -
溪风恶如虎,力与林木斗。
其声一何猛,掩耳不敢受。
兼以疾雨至,昏黑迷白昼。
偶然在中途,非前亦非后。 -
破匣哀呜出素虯,倦看鶂鶂听呦呦。
明朝只恐兼烹鹤,此去还须却佩牛。
便可先呼报恩子,不妨仍带醉乡侯。
他年万骑归应好,奈有移文在故丘。 -
破匣哀鸣出素虬,倦看鶂鶂听呦呦。
明朝只恐兼烹鹤,此去还须却佩牛。
便可先呼报恩子,不妨仍带醉乡侯。
他年万骑归应好,奈有移文在故丘。 -
着意寻春懒便回,何如信步两三杯?
山才好处行还倦,诗未成时雨早催。
携竹杖,更芒鞋,朱朱粉粉野蒿开。
谁家寒食归宁女?笑语柔桑陌上来。