关于除夕的诗词(201首)
-
别家非愿久,回首已徂年。
今夜寒斋雪,何人听折弦? -
谁使诗狂堕桂林,鸣鞭袅雪一伤心。
自怜褦襶衣何薄,安有酴酥酒得斟。
真个飘蓬将欲老,何曾卤莽似如今。
黄刘不喜瑜蒙喜,须信甘宁有赏音。 -
患难思年改,龙锺惜岁徂。
关河先坂远,天地小臣孤。
吾道凭温酒,时情付拥炉。
南荒足妖怪,此日谩桃符。 -
永漏侵春已数筹,地炉犹拥木绵裘。
无心岂畏三尸诉,爱日还惊一岁休。
故国二千空醉眼,新年三十恰平头。
光阴未用相敦迫,领取衰翁两鬓秋。 -
万里阴寒泪欲流,暂时欢笑且忘忧。
已呼赤脚来烹雁,更遣苍头为割牛。
燕伎女来情不恶,鲁男子在话难投。
欲怜半夜朝天去,霜瓦差差十二楼。 -
怀土昔人志,伤时此日心。
长江霜潦净,故国莫烟深。
访古多遗恨,凭栏更独吟。
细看前浦树,生意已堪寻。 -
儿孙思故国,诗酒送穷年。
禄近禾三百,人惭员半千。
壮心非曩昔,尊足幸轻便。
投晓椒觞尽,春风共醉颠。 -
暗灯延鼠辈,残漏付鸡人。
柏酒浮三酌,蔬盘荐五辛。
冻吟多累句,孤坐绝来宾。
镜里丝丝发,平时六十春。 -
藜杖初防老,桃符又换新。
惊回潼水梦,喜见义城春。
浪走何为者,流光岂贷人。
翻思大傩氏,阔步过天津。 -
九重无路扣天阍,万里何进返荜门。
岁晚浓愁催白发,夜来只影落寒樽。
谁令兴发水云国,独忆春归花柳村。
知有笔端三昧力,试将些语为招魂。 -
峡裹江山暮,愁边日月穷。
酒浓新不饮,春近旧多慵。
岁事横胸臆,年华入鬓蓬。
明朝有王会,心与蜀江东。 -
又闻幽谷有莺迁,况复山晴花向然。
泥犊戒耕呈岁岁,户灵呵鬼换年年。
茅檐剩有三竿日,秫地曾无二顷田。
且买东江百花酒,与君同棹十分船。 -
坐阅流年同掷梭,未曾闻道事如何。
击壶安用铁如意,爱酒犹须金叵罗。
重读豳诗赓节物,还师鲁圣对乡傩。
东风渐次开桃李,之子宁能不我过。 -
怀抱因公得好开,鬓须嗟我怕年来。
敲门既辱频传句,守岁仍呼共引杯。 -
太极光阴不计年,圣贤千古此周旋。
九夷自陋吾何与,长在回瓢点瑟边。 -
蜀人谁不望西还,何事天公独我悭。
两度来逢单瘀岁,腥风血雨满人间。 -
谁驱驱柄向东迁,渐喜新年胜故年。
岁纬移躔东井外,狼星斂角左参边。 -
从渠满腹贮千年,遮莫挥毫动百篇。
入到圣门无一事,东西日月自行天。 -
将军元自敬延年,明主何曾弃浩然。
自分康时了无策,故山多少未芸田。 -
是滔滔者竟谁归,有酒盈卮不暇挥。
待挽长江洗兵马,尽还草木旧晶晖。