关于重阳的诗词(495首)
-
茱萸冷吹溪口香,菊花倒绕山脚黄。
家山去此强百里,弟妹待我醉重阳。
风健早鸿高晓景,露清圆碧照秋光。
莫看时节年年好,暗送搔头逐手霜。 -
落帽台边菊半黄,行人惆怅对重阳。
荆州一见桓宣武,为趁悲秋入帝乡。 -
落帽台边菊半黄,行人惆怅对重阳。
荆州一见桓宣武,为趁悲秋入帝乡。 -
野人多病门长掩,荒圃重阳菊自开。
愁里又闻清笛怨,望中难见白衣来。
元瑜正及从军乐,甯戚谁怜叩角哀。
红旆纷纷碧江暮,知君醉下望乡台。 -
野人多病门长掩,荒圃重阳菊自开。
愁里又闻清笛怨,望中难见白衣来。
元瑜正及从军乐,甯戚谁怜叩角哀。
红旆纷纷碧江暮,知君醉下望乡台。 -
重阳未到已登临,探得黄花且独斟。
客舍喜逢连日雨,家山似响隔河砧。
乱来已失耕桑计,病后休论济活心。
自贺逢时能自弃,归鞭唯拍马鞯吟。 -
重阳阻雨独衔杯,移得山家菊未开。
犹胜登高闲望断,孤烟残照马嘶回。 -
一为重阳上古台,乱时谁见菊花开。
偷撏白发真堪笑,牢锁黄金实可哀。
是个少年皆老去,争知荒冢不荣来。
大家拍手高声唱,日未沈山且莫回。 -
此身逃难入乡关,八度重阳在旧山。
篱菊乱来成烂熳,家僮常得解登攀。
年随历日三分尽,醉伴浮生一片闲。
满目秋光还似镜,殷勤为我照衰颜。 -
风雨过中秋,愁对画帘银烛。
那更气迟节晚,负重阳金菊。
月期花信尚参差。
功名更难卜。
何事四时俱好,□一杯一曲。 -
天高风劲尘寰静,佳节重阳。
叶下潇湘。
碧海晴空一阵霜。
安排弦管倾芳酝,报答秋光。
昼短歌长。
红烛黄花夜未央。 -
莫问重阳,黄花满地须游宴。
休论夷甸。
且作江山观。
百岁光阴,屈指今过半。
霜天晚。
眼昏花乱。
不见书空雁。 -
对金商暮节,此时客、意难忘。
正卉木雕零,蛩螀韵切,宾雁南翔。
东篱有黄蕊绽,是幽人、最爱折浮觞。
须信凌霜可赏,任他落帽清狂。 -
九日登临有故常。
随晴随雨一传觞。
多病题诗无好句。
孤负。
黄花今日十分黄。
记得眉山文翰老。
曾道。
四时佳节是重阳。
江海满前怀古意。
谁会。
阑干三抚独凄凉。 -
九日登临有故常。
随晴随雨一传觞。
多病题诗无好句。
孤负。
黄花今日十分黄。
记得眉山文翰老。
曾道。
四时佳节是重阳。
江海满前怀古意。
谁会。
阑干三抚独凄凉。 -
黄花照眼,对西风庭槛,为渠凝伫。
准拟登高酬一醉,底事晚来微雨。
蟠蟀声中,芭蕉叶上,怎得争如许。
龙山何处,无言暗想烟树。 -
今岁重阳经闰早,金蕊粲繁枝。
玉殿珠楼步辇随。
高兴在东篱。
且泛金英同潋滟,休与傲霜期。
只恐秋香一夜衰。
须插满头归。 -
一度难逢佳节,今年两度重阳。
菊花犹折御衣黄。
莫惜危亭更上。
况有飞觞滟玉,从教醉帽吹香。
兴来相与共清狂。
频把新词细唱。 -
菊露晴黄,枫霜晚翠。
重阳气候偏如此。
异乡牢落怕登临,吾家落照飞云是。
举扇尘低,脱巾风细。
灵苗医得人憔悴。
灯前点检欠谁人,惟有断鸿知此意。 -
一番风雨一番凉。
炯秋光。
又重阳。
潇洒东篱,浑学汉宫妆。