关于花柳的诗词(74首)
-
簌簌花飞一雨残。
乍衣单。
屏风数幅画江山。
水云闲。
别易会难无计那,泪潸潸。
夕阳楼上凭栏干。
望长安。 -
吹去飞来似有情,禁烟时节遍春城。
比毡铺径何其窭,拟雪因风得许清。
阅武活残儿命薄,章台走倦尹才轻。
满池无处看金鲫,闲猗朱阑听唼声。 -
幽人所住空山里,老树皆作虯龙起。
但知树底听松风,不见风前落松子。
三韩华萼手自开,其间琐碎如婴孩。
请因贾客诏君长,二十馀年无使来。 -
闲傍珠帘散漫初,垂垂欲下得风扶。
绣床渐满圆还碎,醉目遥看有似无。
只见鱼吞池面水,不知萍满岸头湖。
往来无数香毬子,粘缀春衣自不须。 -
随风坠露事轻儇,巧占人间欲夏天。
只恐障空飞似雪,从教糁径白於绵。
未央宫暖粘歌袖,扬子江清恼客船。
老去强看愁底事,昏花满眼意茫然。 -
六花几岁不来南,大似优昙欲遇难。
瓦响急倾鲛泪颗,袖宽先得柳花团。
莫忧荔子明年少,已是梅英向腊残。
骨冷魂清北风里,更临江槛俯惊湍。 -
讲柳谈花,我从来口快,忺说他家。
眼前见了,无限楚女吴娃。
千停万稳,较量来、终不如他。
便做得,宫仪院体,歌谈不带烟花。 -
翠丝窣地裹晴绵,三月春空灞岸烟。
四下叶蕃如吐雪,一随风起欲漫天。
池心直作浮萍化,墄齿多将缺藓填。
恨落夕阳亭榭晚,趁蜂趁蝶扑秋千。 -
山侗正抚,心琴仙调。
蓦然想、道契仇香姓赵。
愿吾官,早开悟,事皆颠倒。
匿智慧,装懵懂,咄去奸俏。
便仿效、许氏庞公,全家物外,个 -
经年规画种酴醾,柳际春将一再归。
蔓草藩墙才放远,海棠桃杏得成围。
连宵冷月知予乐,数日条风挟鸟飞。
尽写前人题品句,诵声时撼绿窗扉。 -
识字田夫雪满簪,种桃久矣入山深。
五星便是丛奎宿,不上黄花老圃心。 -
太史谈天术转灵,相看犹自眼青青。
步占若上清台去,莫说江湖有客星。 -
千林春入花梢红,空庭无树来东风。
手栽杨柳三尺许,芳意已在萌芽中。
官居难期十年木,聊尔移根伴幽独。
雨催细叶相续生,眉峰为谁出修绿。 -
岸柳飞花老却春,负前何事巧随人。
都缘漂荡先归处,全似天涯倦客身。