关于甫的诗词(1669首)
-
鹏翼将图南,垂天上扶摇。
飞飞寻常闲,深树乘风蜩。
大观与小智,从事不同条。
扬雄老执戟,金张珥汉貂。 -
徐公精笔老生神,石刻犹能妙夺真。
几为通书翻丧宝,愈令好事惜传人。
锋鋩半折犹能健,圭璧微瑕自足珍。
直使尽随如意碎,石家玉树未全贫。 -
主人倦邀客,寂寞委苍苔。
此日开无益,明年不复开。 -
锁印春风雪人帘,天寒鸟雀聚空檐。
青幡受岁儿童喜,白发催人老病添。
艳舞回腰飞玉盏,清吟拥鼻对冰蟾。
相从一笑两莫得,簿领区区叹米盐。 -
吾侪来都下,将踰三十春。
不闻此画塑,想子得亦新。
兹寺临大道,常多车马尘。
设如前日手,晦昧已惑人。 -
退之昔负天下才,扫掩众说犹除埃。
张籍卢仝斗新怪,最称东野为奇瑰。
当时辞人固不少,漫费纸札磨松煤。
欧阳今与韩相似,海水浩浩山嵬嵬。 -
九月车马过,我庭黄菊鲜。
重来踰七旬,枯萼无复妍。
自非凌霜操,枝叶徒相连。
衰败未忍去,根荄尚翘然。 -
山情水思半轩间,试问来居有底闲。
唯有才高方暇佚,无论岁月自能攀。 -
瓦盆贮斗斛,何必问尺寻。
菖蒲未见花,莲子未见心。
小鲜不足烹,安用芎饵沉。
户庭虽云窄,江海趣已深。
袭香而玩芳,嘉宾会如林。
宁思千里游,鸣橹上清涔。 -
青槐夹驰道,方辔下麒麟。
朅来游绀宇,历玩同逡巡。
吴画与杨塑,在昔称绝伦。
深殿留旧迹,鲜逢真赏人。 -
夷门魏公子,来过抱关人。
车马立市中,贵义不耻贫。
市人无不惊,此老面黧皴。
岂将流俗眼,能辨玉与珉。 -
主人凤皇池,二客天禄阁。
共来东轩饮,高论杂谈谑。
南笼养白鹇,北笼养孔雀。
素质水纹纤,翠毛金缕薄。 -
龙门不见鬓垂丝,莫唱平山杨柳辞。
纵使前声君忍听,后声恼杀木肠儿。 -
杜甫且为诗宰相。
-
二昆南北各驱驰,季复随君试有司。
蕃衍皆因先世积,荒嬉端为乃翁慈。
争名古有笞儿语,任运吾无责子诗。
万一原夫能末缀,采蒲裹粽待归期。 -
家事如今亦尽传,此冠未挂待何年。
忍抛老汉□□畔,去傍渠侬水镜边。
逆旅我能几时客,自家□□□人怜。
归鸿数寄平安字,莫遣衰翁望眼穿。 -
□定飞仙去不留,惜余生晚欠从游。
种明逸后屈二指,范景仁边放一头。
有鹿门栖堪遁去,无菟裘计径归休。
却怜荷蓧非真隐,鸡黍殷勤止仲由。 -
甫里先生得古风,放身全入隐沦中。
足磨汉榻星辰动,笔挫吴天物象空。
往事欲寻人寂寂,旧田安在雨蒙蒙。
当时引重高才者,谁是曾来一亩宫。 -
岁暮远为客,一身归计深。
尘沙日翳翳,雨雪夜阴阴。
喜色开南信,悲怀动北琴。
感时须寂寞,何独少陵心。 -
茶山老子竟成痴,谩说寻芳去不迟。
浪蕊飘残犹自可,名花落尽不曾知。