关于牧羊的诗词(217首)
-
中原秦鹿待新羁,力战纷纷此一时。
有道吊民天即助,不知何用牧羊儿。 -
金华紫烟客,来作牧羊儿。
至言初无文,寻绎自成诗。
二景入妙解,元气含烟词。
怜我鬣苍浪,黄埃眩虫丝。 -
不羡骑鹤上青天,不羡峨冠明主前,但愿少赊死,得见平胡年。
一朝胡运衰,送死桑乾川,胡星澹无光,龙庭为飞烟。
西琛过葱岭,东戍踰朝鲜,巍巍天王都,九鼎奠涧瀍,万国朝未央,玉帛来联翩。
黄头汝小丑,污我王会篇。 -
露草乾时儿牧羊,朝日出时女采桑。
一床絮被千万足,不解城中有许忙。 -
无穷世事浩难量,岁晚沉绵卧草堂。
短褐坼图移曲折,故书经蠹失偏傍。
卖刀拟买春耕犊,挟筴曾亡旧牧羊。
点检生涯还自笑,菜畦残叶带新霜。 -
牧羊知治民,解牛得养生,一理傥造微,何事不可明。
我老抱病久,颇窥古人情。
唐尧授四时,帝道所以成。
周家七百年,王业本农耕,造端无甚奇,至今称太平。
人生正如此,默默要无营;心君但高拱,万物安能撄! -
解牛悟养生,牧羊知治民,通一万事毕,我每思古人。
小园财三亩,手自蓻嘉木,先当培其根,又戒无欲速。
老松卧涧底,千岁陵冰霜。
我岂樗栎哉,但取无伐伤。 -
北伐下辽碣,西征取伊凉。
壮士凯歌归,岂复赋国殇。
连颈俘女真,贷死遗牧羊。
犬豕何足雠,汝自承余殃。 -
十里西风吹帽裙,江城衣杵远犹闻。
路如剑阁逢秋雨,山似炉峰锁暮云。
原上老翁眠犊背,篱根小妇牧羊群。
百钱且就村场醉,舌本醇醨莫苦分。 -
亲依为日浅,爱不舍我眠。
教我如牧羊,更著後者鞭。
得吧迩梅岭,开花向春妍。
碌碌幸苟免,称觞大人前。 -
横阁晴虹渡石溪,几年钥锁镇瑶扉。
洞中日月真长久,世上功名果是非。
叱石元知牧羊在,烂柯应有看棋归。
若逢白鹤来华表,识取当年丁令威。 -
金华牧羊儿,一粒粟中藏世界。
使君从南来,清风明月不用一钱买。
鸬鹚杯,一杯一杯复一杯,玉山自倒非人推。
庐山秀出南斗傍,登高送远形神开。 -
我观江南山,如目不受垢。
忆食江南薇,子独于我厚。
在北思江山,如怀冰雪颜。
千峰上云雨,岑绝何由攀。 -
牧羊金华山,早通玉帝籍。
至今风低草,戢戢见白石。
金华风烟下,亦有君履迹。
何为红尘里,颌须欲雪白。 -
雁雁随春风,过乡县。
烟雨昏,行不乱。
同安乐,共忧患。
云重重,不相见。 -
百姓病已久,一言难遽陈。
良医将治之,必究病所因。
天下久无事,人情贵因循。
优游以为高,宽纵以为仁。 -
梁苑孝王迹,灞陵游客心。
牧羊来海上,泛棹向山阴。
兴赏曾何浅,羁栖栖以深。
穆歌犹在竹,郢曲自传琴。 -
白杨树下谁家坟,火烧野草碑无文。
路傍尚卧双石马,行人指是故将军。
当时发卒开阴宅,千车送葬城南陌。
子孙今去野人来,高处牧羊低种麦。
平生意气安在哉,棘丛暮雨棠梨开。
百年富贵何足恃,雍门之琴良可哀。 -
莫爱于公主,情钟掌上珠。
是谁误天子,遣嫁与单于。
帝女生而贵,王姬礼亦殊。
竟令乘凤侣,远适牧羊奴。
不信和戎者,真能保塞无。
如何丈人行,金絮奉胡雏。 -
秦暴浑如狼牧羊,筑临洮郡至咸阳。
苦防齐客出关外,岂料子婴降道傍。