关于澹的诗词(120首)
-
祗隈蒲褥岸乌纱,味道澄怀景便斜。
红印寄泉惭郡守,青筐与笋愧僧家。
茗炉尽日烧松子,书案经时剥瓦花。 -
蝉雀参差在扇纱,竹襟轻利箨冠斜。
垆中有酒文园会,琴上无弦靖节家。
芝畹烟霞全覆穗,橘洲风浪半浮花。 -
故里花应尽,江楼梦尚残。
半生吟欲过,一命达何难。
特立珪无玷,相思草有兰。
二年春怅望,不似在长安。 -
仗气凌人岂可亲,只将范泰是知闻。
缘何唤作云霞友,却恐云霞未似君。 -
主司何事厌吾王,解把黄巢比武王。
-
千古秦淮水,东流绕旧京。
江南戎马后,愁杀庾兰成! -
三年不读南朝史,琐艳浓香久懒熏。
偶有遁逃聊学佛,伤於哀乐遂能文。
忏除绮语从居易,悔作雕虫似子云。
忧患百经未闻道,空阶细雨送斜曛。 -
重问当年旧六朝,干戈经处可萧骚。
隐囊塵尾应零落,石阙华林自寂寥。
白板扉存知尔在,黑头公贵有人骄。
孝标著论交堪绝,犹向兰心说梦蕉。 -
厥初谁剖混沌殻,光明仅透天一握。
龙门凿断工有馀,劖划巉岩开洒落。
我来沆砀千崖高,溜雨万丈声萧骚。
岩上风烟岩下水,晚寻丹灶夜渔舠。 -
朝阳岩自次山显,钴鉧潭由子厚彰。
山不得人名始重,不地不柳□逢黄。 -
辟秦人去几千年,介石于今尚块然。
指□载鱼得播□,争如流水亦称贤。 -
暗岩别是洞中天,石臼石棋仍石田。
因□岩扃知命戒,贪□□□复言旋。 -
老僧持钵傍山门,古寺萧然一味清。
骨相山林非富贵,不应曾有训狐鸣。 -
九陌红尘不肯居,携家租屋住西湖。
月香水影赓和靖,雨色晴光忆大苏。
诗比晚唐成冷淡,人如东野更清臞。
晴窗尽展芳编看,一片寒冰浸玉壶。 -
西风篱下菊班班,想得吟肩正耸山。
急遣曲生陪杖履,要传好句出人间。 -
风生崖木响,霭散洞门宽。
幽径盘危入,青天一面看。
三冬僧定煖,五月客游寒。
纵有通神笔,亦应图出难。 -
常思羽衣人,宅此岩崖傍。
□□通大道,玄关掩中黄。
古朴宫殿□,偃亚松桂香。
洞户漏夕月,木罅生□阳。 -
清名传播到黄支,直节宁忧赵氏危。
虎尾蹈时都不畏,象台到日大为奇。
是行廊庙人皆怍,所过山川鬼亦知。
官职本为锡底鸩,伤今正论有谁持。 -
起仰高山积有年,忽看岩窬锁云烟。
一尘不到非凡地,六月当知不暑天。
昔有秦人尝穴处,世从山谷始名传。
品题自古因人重,我谩邀僧煮石泉。 -
祝融之南近湘滨,地出天开戡翠珉。
金阙不关尘世路,丹葩争发洞宫春。
迟留杖履寻真惯,怅望烟苏入梦频。
弈罢空怀烂柯客,云深多失避秦人。
高悬石栈仙风迥,静对岩扉濯色新。
借问时翁与禅伯,如何导往许为邻。