关于淡水的诗词(1447首)
-
东里韶光早。
百舌枝头啼碎了。
溪梅开尽,池水绿波还皱。
种柳先生觉意阑,看花君子非年少。 -
梧桐雨细。
渐滴作秋声,被风惊碎。
润逼衣篝,线袅蕙炉沈水。
悠悠岁月天涯醉。 -
先生放逐方归,不如前辈抽身早。
台郎旧秩,看来俗似,散人新号。
起舞非狂,行吟非怨,高眠非傲。
叹终南捷径,太行盘谷,用卿法、从吾好。 -
谁家明镜飞空,海天绀碧浮秋霁。
西风淡荡,纤云卷尽,小星疑坠。
宇宙冰壶,襟怀玉界,飘然仙思。
炯灵犀一点,蟾辉万丈,长相射、清清地。 -
谁种蓝田玉。
碧云深、亭亭月上,水明溪曲。
羞作时妆儿女态,冷淡冰餐露沐。
出尘外、风标幽独。 -
唱恭初意如何,D479来五十三年矣。
犁锄颇熟,时书粗解,簪绅聊耳。
自信柴愚,真成汲戆,却无刘腻。
向高秋初度,同时有菊,淡相对、风霜里。 -
万顷黄湾口,千仞白云头。
一亭收拾,便觉炎海豁清秋。
潮候朝昏来去,山色雨晴浓淡,天末送双眸。
绝域远烟外,高浪舞连艘。 -
玉鳌头上蓬莱,十分好处饶松壑。
无边风月,阴阴乔木,重重华萼。
秋水门庭,淡交簪履,随宜斟酌。
向西风回首,双旌缥缈,从天下、招琴鹤。 -
玉鳌头上蓬莱,十分好处饶松壑。
无边风月,阴阴乔木,重重华萼。
秋水门庭,淡交簪履,随宜斟酌。
向西风回首,双旌缥缈,从天下、招琴鹤。 -
孤烟淡淡无情,角声正送层城暮。
伤怀绝似,龙山罢后,骑台沈处。
珠履三千,金人十二,五陵无树。
叹岐王宅里,黄公垆下,空鼎鼎、记前度。 -
楚江湄,湘娥乍见,无言洒清泪。
淡然春意。
空独倚东风,芳思谁寄。
凌波路冷秋无际。 -
长安独客,又见西风,素月丹枫凄然其为秋也,因调夹钟羽一解
烟水阔。
高林弄残照,晚蜩凄切。
碧碪度韵,银床飘叶。 -
瑶台月冷,佩渚烟深,相逢共话凄凉。
曳雪牵云,一般淡雅梳妆。
樊姬岁寒旧约,喜玉儿、不负萧郎。
临水镜,看清铅素靥,真态生香。 -
淡妆不扫蛾眉,为谁伫立羞明镜。
真妃解语,西施净洗,娉婷顾影。
薄露初匀,纤尘不染,移根玉井。
想飘然一叶,飕飕短发,中流卧、浮烟艇。 -
仙人掌上芙蓉,涓涓犹滴金盘露。
轻装照水,纤裳玉立,飘飘似舞。
几度销凝,满湖烟月,一汀鸥鹭。
记小舟夜悄,波明香远,浑不见、花开处。 -
回首欲婆娑。
淡扫修蛾。
盈盈不语奈情何。
应恨梅兄矾弟远,云隔山阿。
弱水夜寒多。
带月曾过。
羽衣飞过染余波。
白鹤难招归未得,天阔星河。 -
带飘飘,衣楚楚。
空谷饮甘露。
一转花风,萧艾遽如许。
细看息影云根,淡然诗思,曾□被、生香轻误。 -
一片苍崖璞,孕秀自天钟。
浑如暖烟堆里、乍放力犹慵。
疑是犀眠海畔,贪玩烂银光彩,精魄入蟾宫。
泼墨阴云妒,蟾影淡朦胧。 -
帆腹饱天际,树发渺云头。
翠光千顷,为谁来去为谁留。
疑是吴宫西子,淡扫修眉一抹,妆罢玉奁秋。
中流送行客,却立望层楼。 -
帆腹饱天际,树发渺云头。
翠光千顷,为谁来去为谁留。
疑是吴宫西子,淡扫修眉一抹,妆罢玉奁秋。
中流送行客,却立望层楼。