关于永和的诗词(244首)
-
时不选数老独嗟,鬓毛未变目未花。
爱公深殿见桃李,长才高咏无能加。
红英灼灼弄日色,穠艳皎皎生铅华。
长廊重幕风不动,映柳黄莺吟未涯。 -
我曾寄径城南州,果杏纂纂香浮浮。
云开千仞雪山白,月照万古沧江流。
我时未得江山意,但爱高明甲西州。
十年重来是邪非,独觉真意烂不疏。 -
崩堤压故柳。
衰社卧寒樗。
野鹤能自猎。
江鸥解独渔。
汉阴逢荷筱。
缁林见杖挐。
阮籍长思酒。
嵇康懒著书。 -
芳辰百五前,选胜到林泉。
万树绿初染,群花红未然。
阴岩犹贮雪,暖谷自生烟。
妇汲溪头水,人耕草际田。
日中林影直,风静鸟声圆。
健令多情甚,寻春最古先。 -
桂林太守几时行,泛汴桃花浪已腾。
目极云阴低远树,夜寒风急乱春灯。
巢鸣翡翠愁无限,水宿鸳鸯冷不胜。
阳朔山前好峰岭,为公怜爱万千层。 -
陕郡太守来告别,翰林主人为置酒。
急唤寻常诗酒伴,要夸此会为难有。
席间骋辩何快哉,恰似纵丸临坂走。
诙谐往往笑绝倒,同异地时瞋掉手。 -
同云漠漠护深斋,兴到从教漏点催。
寒色照人知霰集,疏花有喜傍灯开。
平生漫说诗千首,一饮还能酒百杯。
明日雪晴山满目,更开溪阁待君来。 -
风驱雨压无浮埃,骖騿千骑东方来。
胜游公自辈王谢,净社我亦追宗雷。
岷山楼上一徙倚,如地始辟天初开。
廓然眼界三万里,山一螘垤水一杯。 -
吟外今何病,愁边我索居。
昔无今样懒,新久故人书。
只说游山去,谁令作计疏。
衡庐负我辈,我辈负衡庐。 -
子在人每憎,子亡憎者恻。
自吾失此友,但觉生意息。
犹解梦里来,岂子余此忆。
死生知有无,贤圣或未测。 -
去年客京都,子去我未至。
得书不得面,安用殷懃意。
犹矜各未老,相见当亦昜。
不知此蹉跎,交道遽云坠。 -
有酒招元亮,无浆馈子居。
何曾三不速,焉用一行书。
乞饮殊无分,于时不已疏。
犹应慰大嚼,玉轴到吾庐。 -
多病倦烦暑,幸兹山水幽。
惜芳悲鷤{右封去寸左鸟},占雨听鸣鸠。
池影澄当户,山阴暮转楼。
黄昏萤点点,秋信与堪愁。 -
泉上有君子,斋祠达主诚。
向来霖雨暴,触处蛟鼍鸣。
既祈致日出,杲杲纾民情。
天子遣以报,固匪媚取名。
因成感兴章,庶用语平生。
蹈道欠已熟,情田不须耕。 -
既负天下望,必忧天下责。
每闻谏诤辞,苦意多矫激。
心存义勇赤,气与虹霓白。
所论言必从,岂若水投石?
阴邪日已销,事理颇已得。
莫将经济术,抑郁向胸臆。 -
勿惊年齿迟,勿叹时节晚。
寒松翳林麓,射干生陇坂。
野蓬随飘飘,秋实缀纂纂。
万物更盛衰,有益必有损。 -
日出各驰趋,皆为利所迫。
秋虫至微物,役役网自织。
古来高世人,林下遗忧责。
扛鼎绝膑者,乃自恃以力。
积金苟如山,何异鱼贪食。 -
唧唧复唧唧,长沙何太息。
秋风入破衣,瘦妇思补刺。
手中把长线,无帛缝不得。
夜夜忧向寒,斗柄渐垂北。
嫁夫欲夫富,欢乐要终极。
欢乐既未能,鬓发霜花易。 -
少本江南客,今为河曲游。
岁时忧漾溢,日夕见奔流。
啮岸侵民壤,飘槎阁雁洲。
峻门波作箭,古郡铁为牛。 -
退之昔负天下才,扫掩众说犹除埃。
张籍卢仝斗新怪,最称东野为奇瑰。
当时辞人固不少,漫费纸札磨松煤。
欧阳今与韩相似,海水浩浩山嵬嵬。