关于春色的诗词(92首)
-
吾爱山中树,繁英满目鲜。
临风飘碎锦,映日乱非烟。
影入春潭底,香凝月榭前。
岂知幽独客,赖此当朱弦。 -
苌弘血染新,含露满江滨。
想得寻花径,应迷拾翠人。
窗纱迎拥砌,簪玉姑成茵。
天借新晴色,云饶落日春。
岚光垂处合,眉黛看时嚬。
愿与仙桃比,无令惹路尘。 -
习习东风扇,萋萋草色新。
浅深千里碧,高下一时春。
嫩叶舒烟际,微香动水滨。
金塘明夕照,辇路惹芳尘。
造化功何广,阳和力自均。
今当发生日,沥恳祝良辰。 -
细草含愁碧,芊绵南浦滨。
萋萋如恨别,苒苒共伤春。
疏雨烟华润,斜阳细彩匀。
花粘繁斗锦,人藉软胜茵。
浅映宫池水,轻遮辇路尘。
杜回如可结,誓作报恩身。 -
芳草碧色,萋萋遍南陌。
暖絮乱红,也知人、春愁无力。
忆得盈盈拾翠侣,共携赏、凤城寒食。
到今来,海角逢春,天涯为客。 -
寒意勒花春未足。
只有东风,不管春拘束。
杨柳满城吹又绿。
可人青眼还相属。
小叶星星眠未熟。
看尽行人,唱彻阳关曲。
心事一春何计续。
芳条未展眉先蹙。 -
寒意勒花春未足。
只有东风,不管春拘束。
杨柳满城吹又绿。
可人青眼还相属。
小叶星星眠未熟。
看尽行人,唱彻阳关曲。
心事一春何计续。
芳条未展眉先蹙。 -
春到青门柳色黄,一梢红杏出低墙,莺窗人起未梳妆。
绣帐已阑离别梦,玉炉空袅寂寥香。
闺中红日奈何长。 -
春郊柔绿遍桑麻,小驻芳园览物华。
应信吾心非暇逸,顿回晴意绝咨嗟。
每思富庶将同乐,敢务游畋漫自夸。
不似华清当日事,五家车骑烂如花。 -
宦游强半侍僊祠,况是悬车耄及时。
厚薄人情穷易见,阴晴天气病先知。
绿樽一醉真当勉,白发千茎莫自疑。
野渡山村梅柳动,身闲何处不熙熙? -
二年客殊方,送君我乡邑。
岂不念家山,对此好风月。
何以慰覉旅,眼空离鸿翼。
寄声贺父老,壶浆迓郊陌。 -
道人财色酒虽无。
一点无明著甚除。
恶念不生归莹素,触来勿竞证元初。
我人起处愁无极,烟火消时乐有馀。
欲学神仙须忍辱,莫交烧了那真