关于扬州的诗词(282首)
-
红药何年有,繁花扫地无。
风光分谢砌,根拨记江都。
两两丹山凤,炎炎赤水珠。
春衫谁氏女,比并强施朱。 -
舶商不入古盐沟,疏凿才争土一抔。
未说兴圩灌田事,且还歌吹旧扬州。 -
扬州繁丽非前世,城郭萧条却古风。
尚有花畦春雨后,不妨水调月明中。
东都甲第非嫌汝,北牖羲皇自属翁。
清洛放船经月事,急先鶗鳺绕芳丛。 -
扬州望金山,隐隐大如幞。
朅来长江上,孤高二千尺。
僧居厌山小,面面贴苍石。
虚楼三百间,正压江潮白。 -
扬州望金山,隐隐大如幞。
朅来长江上,孤高二千尺。
僧居厌山小,面面贴苍石。
虚楼三百间,正压江潮白。 -
江都王气逐浮沤,旧说维扬第一州。
银烛夜攒喧凤吹,金鞍晓织卫龙舟。
绿芜城上军声合,红药阶前客泪收。
云散月明天在水,误疑身世落瀛洲。 -
重到扬州十载余,画桥雨过月模糊。
后皇庙里花何在,炀帝隄边柳亦枯。
陂麦青青嘶乱马,城芜冉冉落群乌。
人生聚散愁无尽,且小停鞭向酒罏。 -
扬州风物故依然,梦想他时楚水边。
乞与灵根归自种,梢头繭栗看新年。 -
潜虬拔地径矢矫,腾拿势出青云表。
为谁犹向此中蟠,坐阅春秋昏复晓。
团团高盖月轮平。
矗矗苍丛众星小。 -
朔风吹沙淮浪白,二十四桥沉冷月。
颠雷夜半撼芜城,雪萼琼丝破空碧。
金瓶岁岁献君王,玉罂泛酒莲花香。
明光殿闭沙漠远,人自无情花断肠。 -
与子相逢俱少年,东吴城郭酒如川。
如今白发知多少,风雨扬州共被眠。 -
北固城高万象秋,烟竿一缕认扬州。
试乘绿涨三篙水,要见朱帘十里楼。
泪湿宫衣朝雾重,愁薰寒草夕阳浮。
隋堤旧事无人问,两两垂杨击客舟。 -
畴昔留此寺,亦兹腊雪天。
天寒了不异,俯仰十一年。
是时尚守郡,赴逮趋淮壖。
不知坐何事,自省无尤愆。 -
北固城高万象秋,烟竿一缕认扬州。
试乘绿涨三篙水,要见朱帘十里楼。
泪湿宫衣朝雾重,愁熏塞阜夕阳浮。
隋堤旧事无人问,两两垂杨系客舟。 -
耐官丞相千载人,传家爱国不爱身。
儿孙当使风流在,已许绝代夸殊伦。
其间淮上礼节帅,气象直出追芳尘。
未论十世数眷属,况是云幕椒房亲。 -
子之来兮东之舟,暮不至兮谁牵以留。
子之去兮西之马,朝何亟兮不秣而驾。
驾胡适兮徂扬,扬之郊兮泮之央。
泮之冰兮春之水,泮之莪兮芽茁於涘。 -
宝塔凌苍苍,登攀览四荒。
顶高元气合,标出海云长。
万象分空界,三天接画梁。
水摇金刹影,日动火珠光。 -
宝塔凌苍苍,登攀览四荒。
顶高元气合,标出海云长。
万象分空界,三天接画梁。
水摇金刹影,日动火珠光。 -
新柳间花垂,东西京路岐。
园林知自到,寝食计相思。
雨断淮山出,帆扬楚树移。
晨昏心已泰,蝉发是回时。 -
三度维扬十八年,旧游零落不如前。
车旁掷果人何在,桥上吹箫事莫传。
潮落远江瓜步雨,鸟啼荒垒竹西烟。
风流杜牧元多感,到日登临一惘然。