关于归国的诗词(109首)
-
上才生下国,东海是西邻。
九译蕃君使,千年圣主臣。
野情偏得礼,木性本含真。
锦帆乘风转,金装照地新。
孤城开蜃阁,晓日上朱轮。
早识来朝岁,涂山玉帛均。 -
巩树烟月上,清光含碧流。
且无三已色,犹泛五湖舟。
鹏息风还起,凤归林正秋。
虽攀小山桂,此地不淹留。 -
凌云羽翮掞天才,扬历中枢与外台。
相印昔辞东阁去,将星还拱北辰来。
殿庭捧日彯缨入,阁道看山曳履回。
口不言功心自适,吟诗酿酒待花开。 -
凌云羽翮掞天才,扬历中枢与外台。
相印昔辞东阁去,将星还拱北辰来。
殿庭捧日彯缨入,阁道看山曳履回。
口不言功心自适,吟诗酿酒待花开。 -
波中出吴境,霞际登楚岑。
山寺一别来,云萝三改阴。
诗夸碧云句,道证青莲心。
应笑泛萍者,不知松隐深。 -
刹利王孙字迦摄,竹锥横写叱萝叶。
遥知汉地未有经,手牵白马绕天行。
龟兹碛西胡雪黑,大师冻死来不得。 -
鸡林隔巨浸,一住一年行。
日近国先曙,风吹海不平。
眼穿乡井树,头白渺瀰程。
到彼星霜换,唐家语却生。 -
疆理虽重海,车书本一家。
盛勋归旧国,佳句在中华。
定界分秋涨,开帆到曙霞。
九门风月好,回首是天涯。 -
讲殿谈馀著赐衣,椰帆却返旧禅扉。
贝多纸上经文动,如意瓶中佛爪飞。
飓母影边持戒宿,波神宫里受斋归。
家山到日将何入,白象新秋十二围。 -
老思东极旧岩扉,却待秋风泛舶归。
晓梵阳乌当石磬,夜禅阴火照田衣。
见翻经论多盈箧,亲植杉松大几围。
遥想到时思魏阙,只应遥拜望斜晖。 -
九流三藏一时倾,万轴光凌渤澥声。
从此遗编东去后,却应荒外有诸生。 -
渡海登仙籍,还家备汉仪。
孤舟无岸泊,万里有星随。
积水浮魂梦,流年半别离。
东风未回日,音信杳难期。 -
渡海登仙籍,还家备汉仪。
孤舟无岸泊,万里有星随。
积水浮魂梦,流年半别离。
东风未回日,音信杳难期。 -
十五年前即别君,别时天下未纷纭。
乱罹且喜身俱在,存没那堪耳更闻。
良会谩劳悲曩迹,旧交谁去吊荒坟。
殷勤为谢逃名客,想望千秋岭上云。 -
十五年前即别君,别时天下未纷纭。
乱罹且喜身俱在,存没那堪耳更闻。
良会谩劳悲曩迹,旧交谁去吊荒坟。
殷勤为谢逃名客,想望千秋岭上云。 -
相庭留不得,江野有苔矶。
两浙寻山遍,孤舟载鹤归。
世间书读尽,云外客来稀。
谏署搜贤急,应难惜布衣。 -
沧溟分故国,渺渺泛杯归。
天尽终期到,人生此别稀。
无风亦骇浪,未午已斜晖。
系帛何须雁,金乌日日飞。 -
扶桑已在渺茫中,家在扶桑东更东。
此去与师谁共到,一船明月一帆风。 -
送君江上日西斜,泣向江边满树花。
若见青云旧相识,为言流落在天涯。 -
十万里程多少碛,沙中弹舌授降龙。
五天到日应头白,月落长安半夜钟。