关于归去来的诗词(46首)
-
归去来兮任我真,事虽成往意能新。
何尝不过如斯世,其那难逢似此人。
近暮特嗟时翳翳,向荣还喜木欣欣。
可怜六百馀年外,复有闲人继后尘。 -
初过元宵三五。
慵困春情绪。
灯月阑珊嬉游处。
游人尽、厌欢聚。
凭仗如花女。
持杯谢、酒朋诗侣。
余酲更不禁香醑。
歌筵罢、且归去。 -
一夜狂风雨。
花英坠、碎红无数。
垂杨漫结黄金楼。
尽春残、萦不住。
蝶稀蜂散知何处。
殢尊酒、转添愁绪。
多情不惯相思苦。
休惆怅、好归去。 -
阑干倚处。
戏裁成、彭泽当年奇语。
三径荒凉怀旧里,我欲扁舟归去。
鸟倦知还,寓形宇内,今已年如许。 -
阑干倚处。
戏裁成、彭泽当年奇语。
三径荒凉怀旧里,我欲扁舟归去。
鸟倦知还,寓形宇内,今已年如许。 -
富贵良非愿,乡关归去休。
携琴已寻壑,载酒复经丘。
翳翳景将入,涓涓泉欲流。
老农人不乐,我独与之游。 -
微风自东来,地脉初回阳。
好鸟出幽谷,潜鱼跃芳塘。
欣欣木向荣,涓涓水流香。
万物俱得时,吾忧亦已忘。
归来衡门下,且复酣杯觞。
¤ -
世事非吾事,驾言归路寻。
向时迷有命,今日悟无心。
庭内菊归酒,窗前风入琴。
寓形知已老,犹未倦登临。 -
役役倦人事,来归车载奔。
征夫问前路,稚子候衡门。
入息亦诗策,出游常酒樽。
交亲书已绝,云壑自相存。 -
不见何戡唱渭城,旧人空数米嘉荣。
龙眠独识殷勤处,画出阳关意外声。
两本新图宝墨香,樽前独唱小秦王。
为君翻作归来引,不学阳关空断肠。 -
日日言归真得归,迎门儿女笑牵衣。
宅边犹有旧时柳,漫向世人言昨非。 -
傲世欲何求,归来已倦游。
琴诗聊自啸,丘壑复相留。
问菊时携酒,乘风或棹舟。
乐天良有以,心事老田畴。 -
人生非金石,寓形宇宙间。
抱才既沾禄,知休即辞官。
委心随去留,避俗谢往还。
遑遑欲何之,富贵不可干。
划然发长啸,白云起南山。
¤ -
帝乡不可期,归老全此身。
清风谢流俗,高节抗浮云。
舒啸登东皋,赋诗临涧滨。
有酒辄取醉,不负头上巾。
乐天以乘化,超然真达人。 -
与世不相入,膝琴聊自欢。
风光归笑傲,云物寄游观。
言话审无倦,心怀良独安。
东皋清有趣,植杖日盘桓。 -
觞酒命童仆,言归无复留。
轻车寻绝壑,孤棹入清流。
乘化欲安命,息交还绝游。
琴书乐三径,老矣亦何求。 -
寄傲疑今是,求荣感昨非。
聊欣樽有酒,不恨室无衣。
丘壑世情远,田园生事微。
柯庭还独眄,时有鸟归飞。 -
古木参天叫杜鹃,春愁浑在夕阳边。
看君此画还三叹,忆得西江上水船。 -
农事在东皋,孤往适兹旦。
微雨亦既零,土膏湿凝汗。
僮奴未尽力,宿草犹余蔓。
植杖陇亩旁,耘耔日过旰。
劳生虽多艰,卒岁应饱饭。
¤ -
命驾欲何向,欣欣春木荣。
世人无往复,乡老有将迎。
云内流泉远,风前飞鸟轻。
相携就衡宇,酌酒话交情。