关于己酉的诗词(62首)
-
天意然乎否。
待相携、风烟五亩,招邀迂叟。
屋上青山花木野,尽可两朋三友。
笑老子、只堪棋酒。 -
步高寒、下观浮远,清晖隔断风雨。
醉魂误入滁阳路。
落莫不知何处。
阑屡拊。 -
老子今年,多准备、吟笺赋笔。
还自喜、锦囊添富,顿非畴昔。
书册琴棋清队仗,云山水竹闲踪迹。
任醉筇、游屐过平生,千年客。 -
未岁嘉平,初旬日四,雪中归自崇唐。
山林湖海,一气接苍茫。
踏尽玉龙千丈,更一望、龙尾天长。
须臾上,高峰四顾,迤逦过前冈。 -
草草官军渡,悠悠敌骑旋。
方尝勾践胆,已补女娲天。
诸将争阴拱,苍生忍倒悬。
乾坤满群盗,何日是归年! -
有美英姿七尺长,桓桓威武孰能当。
保州萧史来依德,拒逆侯生竟败亡。
爵受重安持督节,谥书忠壮配高皇。
堂堂庙宇黄牢下,暮鼓晨钟不暂忘。 -
十年随牒访三高,不觉星星上鬓毛。
尚忆齑盐形夜梦,聊因椒柏荐春醪。
文盟再会知何日,臭味相投属我曹。
总是虞庠旧培植,致君当不愧夔皋。 -
三于郡国阅春正,二载龙飞戴圣明。
北极红云香篆暖,东风金水柳丝晴。
江湖卧处惊垂老,礼乐兴期问两生。
为负涓埃未归去,敝庐元有薄田耕。 -
自拟今春怀抱开,林扉时复扫荒苔。
沙头鸥鸟休飞去,野外梅花许折来。
多少误人空识字,从容留客不衔杯。
题书遍问诸名胜,肯入庐山般若台。
¤ -
百年何负草堂灵,讵使寻常问客星。
不种公田仍减产,尚无饥色喜添丁。
人间安用屠龙技,方外曾携相鹤经。
空手出门风雨至,也须蓑笠问樵青。 -
清晨理舟楫,白门溯浩浣。
人涉邛独不,为复需吾伴。
廿年困驱驰,此日路初换。
事习巧慧多,老近节缩贯。 -
弱龄事柔翰,颇亦费寻讨。
所得能几何,忽忽欲已老。
自无三月资,难适千里道。
生世何通屯,贵得展怀抱。 -
生年不贯病,疟鬼或见嬲。
赖子气颇王,疟每亦解娆。
饮啖但如常,遂谓采藐。
乃者试一病,奄然遂如蔈。 -
于世多不涉,顾独有酒嗜。
亦颇烦简择,当意辄沉恣。
有时惜人情,浊醪亦复醉。
醉后何不有,性命直儿戏。 -
病起犹未王,言归聿何速。
所叹鸡肋微,犹成道旁筑。
得失一以分,宁免相刺促。
快哉良友言,自计亦已熟。 -
今日我重九,谁谓秋冬交。
黄花与我期,草中实後凋。
香余白露乾,色映青松高。
怅望南阳野,古潭霏庆霄。 -
夜雨解残雪,朝阳开积阴。
桃符呵笔写,椒酒过花斟。
巷柳摇风早,街泥溅马深。
行宫放朝贺,共识慕尧心。 -
离合不可常,去处两无策。
眇眇孤飞雁,严霜欺羽翼。
使君南道主,终岁好看客。
江湖尊前深,日月梦中疾。 -
天地气将肃,秋冬候欲交。
眷兹万木落,感我双鬓雕。
悠然清兴动,与客共登高。
有岩号景星,万仞连云霄。 -
山中无历日,不知冬已交。
起行视林园,草木如半凋。
黄花独何为,亭亭有余高。
俯不愧转蓬,仰何羡凌霄。