关于四绝的诗词(776首)
-
闻君泽畔伤春草,忆在天门街里时。
漠漠凄凄愁满眼,就中惆怅是江蓠。 -
东都绿李万州栽,君手封题我手开。
把得欲尝先怅望,与渠同别故乡来。 -
秋蕣晚英无艳色,何因栽种在人家。
使君自别罗敷面,争解回头爱白花。 -
宋杜诗题在,风骚到此真。
独来终日看,一为拂秋尘。
古石生寒仞,春松脱老鳞。
高僧眼根静,应见客吟神。 -
宋杜诗题在,风骚到此真。
独来终日看,一为拂秋尘。
古石生寒仞,春松脱老鳞。
高僧眼根静,应见客吟神。 -
江南才子杜秋诗,垂老心情故国思。
金缕歌残休怅恨,铜人泪下己多时。 -
斗洒亦醉石亦醉,到心惟作平等观。
此中消息有盈(月肉),春梦一觉秋风寒。
中原一士多厅姿,纵横宇合卑莎维。 -
扫地焚香避湿蒸,睡余茶熟碾声清。
风来桐竹僛舞,雨过阶除虢虢鸣。 -
错落星河天未明,太虚涵露气全清。
东方隐约生光耀,便觉林间宿鸟惊。 -
娟娟疏竹拂云长,门巷无尘气自凉。
多病无情如嚼蜡,卧看风篆博山香。 -
山椒亭榭适徘徊,病膜烦襟斗顿开。
若有尘埃何处隔,此中自是少尘埃。 -
山椒亭榭适徘徊,病膜烦襟斗顿开。
若有尘埃何处隔,此中自是少尘埃。 -
洗除尘垢访名蓝,不得相逢益自惭。
松桂阴森香火冷,乱云空锁白莲庵。 -
溪岑萦绕红尘外,殿阁欹危翠霭间。
我见老僧无一事,老僧更羡白云閒。 -
结社当年号白莲,师心应欲继前贤。
有时中夜初回定,清磬一声秋月圆。 -
片云才起月无辉,一缕沉烟对雨时。
病后情怀慵把酒,看他儿辈探官嬉。 -
歌吹萧条灯火稀,况逢连夕雨垂垂。
黄堂景色非街市,应对山棚赋好诗。 -
车驾行将享孟春,月收梅影可愁人。
雨师不管闲舞舞,预向天街洒暗尘。 -
浪儿归去抱愁眠,孤负霜蛾与孟蝉。
润泽翻为田父喜,红灯带雨卜丰年。 -
州并重湖水入云,天边鸿雁影还分。
政成鲁卫因循地,人是茅山大小君。