关于喜的诗词(2309首)
-
西忆岐阳信,无人遂却回。
眼穿当落日,心死著寒灰。
雾树行相引,莲峰望忽开。
所亲惊老瘦,辛苦贼中来。 -
巫峡千山暗,终南万里春。
病中吾见弟,书到汝为人。
意答儿童问,来经战伐新。
泊船悲喜后,款款话归秦。 -
专城书素至留台,忽报张纲揽辔回。
共看昨日蝇飞处,并是今朝鹊喜来。
鹤发州民拥使车,人人自说受恩初。
如今天下无冤气,乞为邦君雪谤书。
众人哺啜喜君醒,渭水由来不杂泾。
遮莫雪霜撩乱下,松枝竹叶自青青。 -
客喜非实喜,客悲非实悲。
百回信到家,未当身一归。
未归长嗟愁,嗟愁填中怀。
开口吐愁声,还却入耳来。
常恐泪滴多,自损两目辉。
鬓边虽有丝,不堪织寒衣。 -
苦雨晴何喜,喜于未雨时。
气收云物变,声乐鸟乌知。
——白居易
蕙泛光风圃,兰开皎月池。 -
晓月坠,宿云微,无语枕频欹。
梦回芳草思依依,天远雁声稀。
啼莺散,馀花乱,寂寞画堂深院。
片红休扫尽从伊,留待舞人归。 -
晓月坠,宿云披,银烛锦屏帷。
建章钟动玉绳低,宫漏出花迟。
春态浅,来双燕,红日渐长一线。
严妆欲罢啭黄鹂,飞上万年枝。 -
鸠雨细,燕风斜。
春悄谢娘家。
一重帘外即天涯。
何必暮云遮。
钏金寒,钗玉冷。
薄醉欲成还醒。
一春梳洗不簪花。
孤负几韶华。 -
江梅的的依茅舍,石漱溅溅漱玉沙。
瓦瓯篷底送年华。
问暮鸦:何处阿戎家? -
分手柳花天,雪向晴窗飘落。
转眼葵肌初绣,又红欹栏角。
别来世事一番新,只吾徒犹昨。
话到英雄失路,忽凉风索索。 -
窗间梅熟落蒂,墙下笋成出林。
连雨不知春去,一晴方觉夏深。 -
霜天秋晓,正紫塞故垒,黄云衰草。
汉马嘶风,边鸿叫月,陇上铁衣寒早。
剑歌骑曲悲壮,尽道君恩须报。
塞垣乐,尽櫜鞬锦领,山西年少。 -
天孙一夜停机暇,人世千家乞巧忙,想双星心事密话头长。
七月七,回首笑三郎。 -
喜遇重阳,更佳酿今朝新熟。
见碧水丹山,黄芦苦竹。
头上尽教添白发,鬓边不可无黄菊。
愿樽前长叙弟兄情,如金玉。 -
轻阴小雨夜连晨,中使传呼散紫宸。
天气薰蒸疑作暑,风光回转欲留春。
班分辇道花迎佩,仗出宫墙柳映人。
独喜联镳归去早,六街消尽马蹄尘。 -
红桥梅市晓山横,白塔樊江春水生。
花气袭人知骤暖,鹊声穿树喜新晴。
坊场酒贱贫犹醉,原野泥深老亦耕。
最喜先期官赋足,经年无吏叩柴荆。 -
安康甲第天下传,玉题绣井摩云烟。
落成鼓吹震百里,意气欲压秦山川。
第中筑堂最宏丽,奎画岌岌蛟龙缠。
知公所喜在勇退,顾视解组如登仙。 -
未伏将催中伏休,匆匆送夏又迎秋。
暑中竹色风仍雨,病裹莺声喜破愁。
大熟十年无此作,微生一饱更何求。
急须剩蹈莲花麴,药玉新船待拍浮。 -
子在人每憎,子亡憎者恻。
自吾失此友,但觉生意息。
犹解梦里来,岂子余此忆。
死生知有无,贤圣或未测。 -
雨脚麻相似,禾头耳欲生。
风收白痴雾,霜作上牢晴。
逗晓双栖鹊,巡檐数喜声。
呼儿洗尘甑,忍饿待新粳。