关于识味的诗句(55句)
【曲折】的常见问题
-
生来不识愁味
—— 宋代 陈慥 《无愁可解·光景百年》
-
金紫气味无人识
—— 宋代 张道洽 《梅花》
-
识取口中滋味
—— 宋代 释法泰 《颂古四十四首》
-
世识池阳惯鱼味
—— 宋代 孙坦 《句》
-
识得个中真气味
—— 宋代 薛嵎 《冬日杂言五首》
-
禅家识得诗风味
—— 宋代 周才 《游虞山兴福寺》
-
居味郑人识
—— 明代 徐贲 《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》
-
至味识五六
—— 宋代 苏轼 《寄周安孺茶》
-
年来渐识幽居味
—— 宋代 苏轼 《是日宿水陆寺寄北山清顺僧二首》
-
更识人间有真味
—— 宋代 苏轼 《豆粥》
-
平生饱识山林味
—— 宋代 杨万里 《烧香七言》
-
异味识鼋羹
—— 宋代 贺铸 《江夏寓兴二首之二》
-
未识此间真气味
—— 宋代 曾几 《读书四首》
-
识破太官羊气味
—— 宋代 洪咨夔 《梦中得荞粥觉而记其景联》
-
平生最识江湖味
—— 宋代 姜夔 《湖上寓居杂咏》
-
平生最识江湖味
—— 宋代 姜夔 《湖上寓居杂咏 其一》
-
谁识一般清意味
—— 明代 唐寅 《探梅图》
-
若识圣门持敬味
—— 宋代 张栻 《叶夷中屡以书求予记敬斋予往年尝为亲旧为记》
-
僧老识茶味
—— 宋代 曹勋 《山居杂诗九十首》
-
齿颊犹能识珍味
—— 宋代 廖行之 《和人乞朱樱十首》