关于自耕的诗句(137句)
【曲折】的常见问题
-
耕钓方自逸
—— 唐代 孟浩然 《题张野人园庐》
-
耕钓方自逸
—— 唐代 孟浩然 《题张野人园庐》 同情 农民 生活 讽刺
-
劝耕自官曹
—— 唐代 杜甫 《大雨》
-
自休还力耕
—— 唐代 元结 《喻瀼溪乡旧游》
-
自喜归耕捷
—— 唐代 卢纶 《秋中野望寄舍弟绶兼令呈上西川尚书舅》
-
无官自耦耕
—— 唐代 司空曙 《送王先生归南山》
-
不耕牛自闲
—— 唐代 张籍 《赠辟谷者》
-
自忆湖边钓与耕
—— 唐代 方干 《将归湖上留别陈宰》
-
山川自小抛耕钓
—— 唐代 罗邺 《冬夕江上言事五首》
-
自云孙子解耕耘
—— 唐代 贯休 《田家作》 典故 写人
-
从今自酿躬耕米
—— 宋代 辛弃疾 《哨遍(用前韵)》
-
耕植不足以自给
—— 魏晋 陶渊明 《归去来兮辞·并序》 高中文言文 古文观止 抒情 向往 归隐 田园
-
自芟荒草耕
—— 明代 林鸿 《送湖南归粤》
-
耕桑尽自无荣辱
—— 宋代 赵希迈 《到贵州》
-
自不归耕却劝耕
—— 宋代 萧泰来 《和崔丞劝农》
-
耕食自绩
—— 宋代 赵湘 《圣号雅二篇》
-
耕夫自立苗且耘
—— 宋代 李兼 《题冀缺图》
-
自古英豪在钓耕
—— 宋代 卷刚中 《悼色龙府君》
-
躬耕自得莘郊乐
—— 宋代 李萼 《春日田园杂兴》
-
自言薄有耕桑地
—— 宋代 林昉 《赠张高士》