关于天朗的诗句(46句)
【曲折】的常见问题
-
秋天已晴朗
—— 唐代 吴筠 《秋日望倚帝山》
-
朗吟飞过天风
—— 宋代 张炎 《临江仙》
-
天心朗彻
—— 宋代 崔中 《沁园春》
-
加以天时开朗
—— 南北朝 徐陵 《玉台新咏序》 咏物 写鸟 思乡
-
朗吟飞过天风
—— 宋代 张炎 《临江仙·翦翦春水出万壑》
-
四朗天无浮翳
—— 元代 侯善渊 《满庭芳·盥腹斋心》
-
天地当开朗
—— 宋代 许必胜 《苦雨》
-
高天豁朗霁
—— 明代 金大舆 《塘中亭子初成》
-
关元晃朗天为徒
—— 明代 孙蕡 《周玄初祈晴诗》
-
滉朗天开云雾阁
—— 宋代 梅尧臣 《至和元年四月二十日夜梦蔡紫微君谟同在阁下》
-
天气清而朗
—— 宋代 赵蕃 《谢知县丈相率泛舟且访寓舍并呈子畅兄》
-
天理人文一宣朗
—— 宋代 刘学箕 《上王通守傅易数》
-
四维天象朗
—— 宋代 董嗣杲 《天池寺晚步》
-
旷朗秋天迥
—— 宋代 张嵲 《次韵子直二首》
-
旷朗高天净
—— 宋代 张嵲 《途中偶成寄幕下诸公》
-
朗然天宇清
—— 明代 张羽 《秋郊行玩》
-
是日天更朗
—— 宋代 方回 《三月十一日问政山次刘元煇韵》
-
幸自一天明朗
—— 宋代 释惟一 《偈颂一百三十六首》
-
性天宜爽朗
—— 宋代 释文珦 《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》
-
朗我心天
—— 宋代 释祖钦 《智贤上人》