关于人亭的诗句(230句)
【曲折】的常见问题
-
危亭独坐人
—— 宋代 吕公著 《天津晚步》
-
亭馆主人芹意重
—— 宋代 吕行中 《和刘右司淳于送牡丹病中赋》
-
亭中兼有钓璜人
—— 宋代 吕夷简 《郑州浮波亭》
-
无双亭下隘游人
—— 宋代 马樗山 《琼花》
-
潇洒亭高最可人
—— 宋代 钱可则 《登潇洒亭》
-
亭在因人重
—— 宋代 释圆悟 《题秦君亭》
-
资中亭上人
—— 宋代 宋敏求 《句》
-
幔亭不见昔人游
—— 宋代 彦修 《夜宿武夷宫》
-
人稀日亭午
—— 宋代 叶翥 《题兴道院蓝光轩》
-
亭豁人稀林鸟乐
—— 宋代 赵东山 《题海月岩》
-
亭前见说高人钓
—— 宋代 赵傑之 《钓鼇亭》
-
三公亭下鲛人泣
—— 元代 居庸叠翠 《邕州》
-
亭下不逢人
—— 明代 卞同 《倪云林画》
-
亭子无人鸟自啼
—— 明代 方登 《春日漫兴》
-
新亭空集北来人
—— 明代 甘瑾 《钱塘怀古(二首)》
-
亭边狝猿长如人
—— 明代 李延兴 《福源精舍》
-
主人去后亭馆废
—— 明代 刘溥 《看花吟》
-
漂泊旅亭人
—— 明代 鲁山泰公 《春有冬》
-
日长亭馆人初散
—— 明代 钱逊 《春词(二首)》
-
无人径造依亭竹
—— 明代 宋讷 《霍元方辞训导之职来归东崖故居再用前韵贺之》