关于世终的诗句(140句)
【曲折】的常见问题
-
达观终知世事劳
—— 宋代 阎珣 《谢择之学士惠示吏隐宜春郡十诗因成五十六言》
-
世途终兀臬
—— 宋代 臧奎 《夏夜与魏野陈越会宿河亭联句三十韵》
-
吾道有灵终用世
—— 宋代 张异 《题梅坛》
-
世事岂得终无成
—— 元代 许谦 《冯公岭》
-
乐此终吾世
—— 明代 娄坚 《思归》
-
终世无鸿荒
—— 明代 祝允明 《春日醉卧戏效太白》
-
世道终纷拏
—— 唐代 李白 《古风其二十九》
-
世缘终浅道根深
—— 宋代 苏轼 《轼以去岁春夏,侍立迩英,而秋冬之交,子由》
-
多才终恐世相縻
—— 宋代 苏轼 《次韵王廷老和张十七九日见寄》
-
世缘终浅道根深
—— 宋代 苏轼 《轼以去岁春夏侍立迩英而秋冬之交子由相继入》
-
圣世选材终用赋
—— 宋代 王安石 《试院中》
-
欢娱慈母终一世
—— 宋代 王安石 《奉使道中寄育王山长老常坦》
-
不是长卿终慢世
—— 宋代 辛弃疾 《瑞鹧鸪》
-
终全盖世气
—— 宋代 陆游 《湖山》
-
半世学骚终不近
—— 宋代 陆游 《初夏幽居偶题》
-
不但终吾世
—— 宋代 陆游 《穷居》
-
杜门终此世
—— 宋代 陆游 《梅天》
-
莫嗟寂寂终吾世
—— 宋代 陆游 《暇日坐山麓松石间作》
-
与世不谐终自许
—— 宋代 陆游 《闲中偶咏》
-
终年幽兴遗身世
—— 宋代 陆游 《冬夕闲咏》