关于节日的诗词(90首)
-
秋月照潇湘,月明闻荡桨。
石横晚濑急,水落寒沙广。
众岭猿啸重,空江人语响。
清晖朝复暮,如待扁舟赏。 -
万里扈封峦,群公遇此欢。
幔城连夜静,霜仗满空寒。
辇路宵烟合,旌门晓月残。
明朝陪圣主,山下礼圆坛。 -
银井桐花发,金堂草色齐。
韶光爱日宇,淑气满风蹊。
蝶影将花乱,虹文向水低。
芳春随意晚,佳赏日无暌。 -
朝日敛红烟,垂竿向绿川。
人疑天上坐,鱼似镜中悬。
避楫时惊透,猜钩每误牵。
湍危不理辖,潭静欲留船。
钓玉君徒尚,征金我未贤。
为看芳饵下,贪得会无全。 -
韶年启仲序,初吉谐良辰。
肇兹中和节,式庆天地春。
欢酣朝野同,生德区宇均。
云开洒膏露,草疏芳河津。
岁华今载阳,东作方肆勤。
惭非熏风唱,曷用慰吾人。 -
白首相看一病妻,也能举案与眉齐。
诲儿共织庞翁竹,养气多惭纪渻难。
作恶不须嗟室罄,惊魂长幸脱征鼙。
团乐欲说无生话,试借先生刮眼鎞。 -
他乡易感岁时侵,病入衰骸苦不禁。
卧听儿孙羞栗脯,倦依炉火只愁吟。
房无肥腯牲三俎,幕有声香酒数斟。
苦与黔娄分等及,尚为吾妇莫伤心。 -
八月十八钱塘时,潮头搅海雷怒飞。
更遭风日薄於纸,海山数点青依依。
烂银斜侵云鬓脚,生绡直下鲛人机。
玉龙宛转一千丈,卧噀残雪吹人衣。 -
帝命当敷佑,民生有厥初。
千秋唐节日,万国禹朝车。
韶美笙镛外,需亨饮食馀。
神仙似姑射,梦想即华胥。
嘉会诚难得,愚忠敢自疎。
古人谁最寿,无逸在周书。 -
几爱山中云,杳霭起无迹。
晴风吹缘树,天节日已尺。
悠扬几片飞,出岫度绝壁。
敛作苍狗形,舒为鲲鹏翼。 -
晴波漾文绮,风篁弄家声。
居然三市中,着此一段清。
幽人自地偏,淡趣由天成。
洗耳日以静,抱节日以贞。
从君得三绝,与我增双明。 -
浪游不到北,佳节日穹南。
多谢栖鸾意,相期汎蚁酣。
桃源迷去路,玉尘失清谈。
寄语郑庄驿,难逃负约惭。 -
明辞海府是视仙,金水何须挂彩鞭。
喜喜欢约会游两,平平称称过三年。
红莲照水香仍旧,绯枣团味正圆美。
兰玉华晚节日好,更寻小圃菊花天。 -
随牒倦尘土,归梦长纷纭。
及归岁阻饥,负米良艰勤。
细摹食粥帖,长歌送穷文。
忽棒毛生檄,往撷鲁宫芹。 -
蜀在八极间,卦位西南坤。
万里泝天险,三峡为坤门。
巨灵擘太华,飞出黄河源。
余刃落巴山,巉绝雷斧痕。 -
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
庄周浪说华封祝,汉帝虚传嵩岳声。
争似寿宁嘉节日,千门万户愿长生。 -
燕庭冠佩拜炉香,丸剑纷纷想定场。
江上烹鱼犹得信,座中惊雁已离行。
浇愁酩酊一樽酒,破睡咿哑两橹床。
不特赋诗怀二仲,故呈凡韵恼支郎。 -
昨岁东溪口,扁舟欲下江。
伴愁灯映幔,欺睡月侵窗。
漫寄书连纸,谁同酒一缸。
何当见之子,聊使我心降。 -
夜如何其夜未央,斗星灿兮河苍凉。
微月入牖窥曲房,候虫刺促鸣我床。
离忧欻来煎人肠,夜如何其夜何长。
绿琴在荐兮,拟楚奏之沈湘。