关于杂言的诗词(178首)
-
兰也结根幽且深,若为容易出山林。
定知亦以香为累,不尔人于何处寻。 -
山中寂寞少花枝,过尽春风病不知。
未分春归便无迹,陶瓶聊复浸酴醾。 -
休论决处甚防川,刚道呼来不上船。
正使涓流鸣虢虢,终然修竹净娟娟。
浮沈与世鱼潜跃,清濁从渠酒圣贤。
富贵功名皆自有,可怜邀月问青天。 -
十幅风蒲下碧川,别怕何惜醉金船。
娄公正遣江流稳,庾老宁辜月影娟。
善世如君皆夙望,泽民应我愧前贤。
荣华莫美城南杜,早晚还亲尺五天。 -
环植峦蕉数十株,幻成方丈一屠苏。
几重青苍两边合,四壁穿空一物无。
早凉日薄坐其下,爽气肃飒风来徐。
此为天下易生物,不多岁月真可庐。 -
一萍无根托瀰渺,分头常多聚常少。
天涯碧草又伤心,况是一分春已了。
啼禽飞来窥酒樽,樽中绿波吹鳞鳞。
东君可只令人瘦,更在花边冷笑人。 -
春来无处无芳草,但觉故园春更好。
海棠前日梦见之,今日看来浑未老。
樱桃红杏相因依,梅阴吐芽青满枝。
世间亦有如意事,酒熟正好花开时。 -
前日雨如丝,缤纷杂朝雾。
昨日雨如注,万壑争驰骛。
今朝有霁色,作意在芒屦。
那知昨如倾,漫天飞瀑布。 -
妖桃气浓暖,蛾眉困风光。
杨花扑罗帐,春梦自悠扬。
愁心如碧草,随春日益长。
碧草逢秋歇,此恨何时忘。 -
燕麦讵可食,兔丝那为衣。
重絺不御寒,野葛难疗饥。
绨袍脱有意,岂得全身归。
一饭责相酬,北山宁采薇。 -
风琴牛笛难度曲,早韭晚菘谁当肉。
笔端画饼不得饱,汗少熬鸡浑未熟。
三年楮叶太劳力,八尺鼓围竟空腹。
遥遥华胄犹龙孙,皎皎白驹挚空谷。 -
白发柳夫子,政是柳州孙。
谭经能解颐,经纶出其门。
彼美苍梧士,纫服得兰荪。
抽身朱墨间,初知儒者尊。
报国直以人,不类一饭恩。
山中多散材,著意采蟠根。 -
荷衣老长官,拥紬呼衙晚。
黄阁有造父,伏骥起编栈,广文局如水,何人檄慵慢。
岂无同升公,空谷饱藜苋。
寄书获我心,正须衡阳雁。 -
长安古名都,汉唐以来帝王宅。
当时高冠大带接迹公卿间,声名大半文章伯。
能书万变轶出意象外,那局体法就常格。
杰词精翰在处勒琬琰,从此关西富碑石。 -
兔自明月窟中出,鹤从群玉峰头下。
人间俗眼未尝窥,已为两家藏以诧。
玉堂词人本仙材,光芒偶落银河罅。
谪向埃尘五十春,所趣无一不潇洒。 -
指点鸥飞处,人间是岳州。
湘潭山乱出,江汉水兼流。
深竹新祠宇,飞花旧酒楼。
平生巴楚梦,明日洞庭游。 -
城近江临郭,沙虚月在川。
柳宜春雪后,花怯晚风前。
野爨三家市,乡音几处船。
坐听矶下水,嘈杂响湘弦。
¤ -
飘袅一湖香,青青杜若长。
花迎冲浪楫,燕逐使风樯。
欲采兰为佩,仍褰荔作裳。
何如山阁上,屏里看潇湘。
¤ -
鄂渚云归后,巴山雨过时。
鹃啼湘女庙,花落楚王祠。
家远身如梦,愁多鬓易丝。
聊将身暂泊,沙嘴看鸬鹚。
¤ -
尝闻君子居,一日顾必葺。
李侯作新斋,制度皆自给。
轩楹如肺腑,豁达可出入。
取竹渭水湄,移松陇山隰。