关于旷达的诗词(86首)
-
天地独长久,谓亦终销熔。
朝菌同一尽,何必论乔松。
谁云李太白,旷达擅高踪。
有酒不自饮,乃劝义和龙。
麻姑既霜鬓,谁能驻颜容。 -
昨日来过我,今朝去哭君。
那堪谈笑际,便作死生分。
旷达陶征士,萧条郑广文。
犹怜埋骨处,西北有孤云。 -
笙簧岂不韵,雅景受风松。
纨绮可为裳,灵均采芙蓉。
古来旷达士,世腻亦太慵。
可望不可押,人如云外峰。 -
长安今日多英贤,裘马翩翩羡少年。
勋高名勒凌烟阁,霓裳歌舞画堂前。
君不见人生百年须旷达,莫负金樽赢白发。
又不见对景逢场须尽欢,转眼光阴一指弹。 -
三顾无人忆草庐,藻江文海竟何如。
马卿早已羞逢掖,狗监谁能荐子虚。
旷达嗣宗贫嗜酒,清高元晏老耽书。
南州人物今如许,深惜霜林一夜疎。 -
危城闲登临,秋色际空碧。
四顾廊且平,万虑忽然释。
精诚日月暗,旷达天地窄。
壮节但孤耸,愤气欲四射。