关于写羊的诗词(202首)
-
素闻岭南风,今假岭南馆。
穷秋余夏蒸,初腊借春暖。
披衣汗流衣,握简汗流简。
似登头痛山,而坐身热坂。 -
达磨泉华涌,曹溪水线开。
何从南派出,而过北宗来。
眼勘江西破,肩担法窟回。
少伸龙象蹋,无复说黄梅。 -
抗尘骑气两虚舟,久别重逢幸小留。
自分末留轻著脚,相期初度急回头。
我尝黄妳真无味,若种丹田乃有秋。
所向殊途所归一,他游无以易天游。 -
自视其身不系秋,片心宁被白云留。
发踪江右山青处,游睇海南天尽头。
勾漏砂星光灿夜,罗浮灶炉冷含愁。
鼎新革故丹成后,乘兴逍遥汗漫游。 -
平吴献策了无遗,馈药人无酖毒疑。
最是感人仁德厚,当时堕泪有遗碑。 -
三百维群世不见,乃以四羊为一图。
人言此图出韦偃,不知韦偃有意无。
岩岩参天一古木,下有轻荑满郊绿。
雪髯绉约黑晕中,沙肋微茫笔端足。 -
访古未云已,会心良独多。
犹应趁风月,从此偏岷峨。
万里澹秋色,一江明暮波。
他年问鱼鸟,能复记相过。 -
野兴偶所惬,胜游聊一寻。
双台隐空曲,万竹护清空。
岚翠明巾屡,风香度笑吟。
端能重载酒,尽日听鸣琴。 -
葛裙蒲履帽乌纱,迤逦乘凉到水崖。
数寺晚钟声未歇,满身明月看荷花。 -
戴子游西浙,藕花香满船。
因思今日日,又是去年年。
杨果珍闽荔,榆林下剡川。
烹羊曾有约,已失碧桃仙。 -
似山惠我笋丝笔,乃是长须公子毫。
竹简固就面祓涤,琅函宁肯近腥臊。
若非月里霜{皴皮换兔}颍,恐是仙家云鹿毛。
润笔定须三百束,为君滴露注庄骚。 -
去年蝶轩馈羊酒,主人怜我空无有。
座上六客皆解吟,一翁不吟开笑口。
今年病叟蚤还山,烹鸡炰鳖翁对媪。
五男四妇六稚孙,更有曾孙依乳姆。 -
莫嫌司职小,先圣亦曾为。
蕃息更何事,萧閒且赋诗。
尔牲诚具止,尔牧自来思。
考牧宣王雅,应拈短笛吹。 -
我来古茅州,未登三茅峰。
自愧尘中人,虔希云外踪。
明日作寒食,命驾吾欲东。
白羊古城门,坡陇门重重。 -
已分机上肉,谁藏腹下刀。
安知羊不死,乃复自羊羔。 -
混沌何年分宇宙,于地日月常如旧。
如旧之中却常新,何曾一点受尘垢。
谁凿此山为捷径,争利奔名足驰骤。
新岭终无可旧时,燠不加肥寒不瘦。
行人自无兮百年寿。
君不见岭头日日吹征尘,剩有新人无旧人。 -
第四岭头分两邑,相背无情水流急。
浙河东下彭蠡西,到海终须合为一。
海东闻有沃焦石,万国之水不供吸。
世故人心千百岐,有生必死终无迹。
焉用皇皇兮仍汲汲。
君不见塔岭之塔焉在哉,不如有酒斟一杯。 -
客谓老夫今老矣,胡为尚落空山里。
千艰百难万不平,上岭下岭不肯已。
此岭第三未为险,人面兽心险于此。
乾坤一纪战旗红,偶脱乱离身不死。
流可无行兮坎即止。
君不见羊化为石斗即休,两角蜗争何所求。 -
千钧巨石百十万,乱堆横峙塞山涧。
故今流水作呜咽,行人厌闻犹喜阚。
芙蓉非花镜非镜,无可充君耳目玩。
第一岭望二三岭,蜿蜒似作长蛇缓。
努力向前兮不须叹。
君不见老夫足垠斗天下,临危岂是趦趄者。 -
平生所闻芙蓉岭,上如攀天下入井。
老乃来游殊不然,褰裳顷刻升绝顶。
南逾大庾鹧鸪啼,北度居庸朔风紧。
客行到彼例凄酸,我已恍惚梦中景。
视险如夷兮要深省。
君不见芙蓉一岭今已过,我但慢行君奈何。