关于写山的诗词(1204首)
-
州西柳家寺,禅舍隐人间。
证性轻观水,栖心不买山。
履声知客贵,云影悟身闲。
彦会前贤事,方今可得攀。 -
碧落谁分造化权,结霜凝雪作婵娟。
寒蝉若不开三穴,狡兔何从上九天。
莫见团圆明处远,须看湾曲鉴时偏。
郤诜树老尧蓂换,惆怅今年似去年。 -
汗漫铺澄碧,朦胧吐玉盘。
雨师清滓秽,川后扫波澜。
气射繁星灭,光笼八表寒。
来从云涨迥,路上碧霄宽。 -
祸福茫茫不可期,大都早退似先知。
当君白首同归日,是我青山独往时。
顾索素琴应不暇,忆牵黄犬定难追。
麒麟作脯龙为醢,何似泥中曳尾龟。 -
灞岸青门有弊庐,昨来闻道半丘墟。
陌头空送长安使,旧里无人可寄书。 -
共有春山兴,幽寻此日同。
谈诗访灵彻,入社愧陶公。
竹暗闲房雨,茶香别院风。
谁知尘境外,路与白云通。 -
霞景青山上,谁知此胜游。
龙沙传往事,菊酒对今秋。
步石随云起,题诗向水流。
忘归更有处,松下片云幽。 -
青衣谁开凿,独在水中央。
浮舟一跻攀,侧径缘穹苍。
绝顶诣老僧,豁然登上方。
诸岭一何小,三江奔茫茫。 -
黄河渡头归问津,离家几日茱萸新。
漫道闺中飞破镜,犹看陌上别行人。 -
下嵩山兮多所思,携佳人兮步迟迟。
松间明月长如此,君再游兮复何时。 -
稻香秫熟暮秋天,阡陌纵横万亩连。
五载输粮女真国,天全我志独无田。 -
苍潭枯海树。
正雪窦高寒,水声东去。
古意萧闲,问结庐人远,白云谁侣。
贺监犹狂,还散迹、千岩风露。 -
林梢听布谷。
郭外舒怀仍快目。
平田浩荡,氵虢々泉鸣暗谷。
香稻吐芒针棘细,秀麦摇风波浪绿。 -
吹箫泛月。
往事悠悠休更说。
拍碎琉璃。
始觉从前万事非。
清齐净戒。
休作断肠垂泪债。
识破嚣尘。
作个逍遥物外人。 -
老屋风悲脱叶,枯城月破浮烟。
谁人惨惨把忧端。
蛮歌犯星起,重觉在天边。
秋色巧摧愁鬓,夜寒偏着诗肩。
不知桂影为谁圆。
何须照床里,终是一人眠。 -
小样洪河分九曲,飞泉环绕粼粼。
青莲往事已成尘。
羽觞浮玉甃,宝剑捧金人。
绿绮且依流水调,蓬蓬酹鼓催巡。
玉堂词客是佳宾。
茂林修竹地,大胜永和春。 -
秋入蒹葭小雁行。
参差飞堕水云乡。
直须银甲供春笋,且滴糟床覆羽觞。
风压幕,月侵廊。
江南江北夜茫茫。
悬知上马啼鹃梦,一夜惊飞宝鸭香。 -
主人且勿喧,贱子歌一言。
仆本寒乡士,出身蒙汉恩。 -
既定尔娄猪。
盍归吾艾猳。 -
青骢一匹昆仑牵,奏上大王不取钱。
直为猛风波滚骤,莫怪昌龄不下船。